Pałac wybudowano w XVIII wieku. Wzniesiono go na pozostałościach warowni z XIII wieku, zniszczonej podczas wojny trzydziestoletniej. Najstarszą część, która istnieje do dziś, wybudował Henryk Leopold von Seher-Thos oraz jego żona Joanna Fryderyka von Wentzky. Nad wejściem od strony parku umieszczono herby rodzinne, które dekoracyjnie obramowano.

Aż do 1905 roku pałac zmieniał właścicieli aż 9 razy. Wreszcie za około 1,5 miliona marek zakupił go Georg Kissling, właściciel wrocławskiej firmy zajmującej się handlem i wyszynkiem piwa. W ciągu kilku lat przeprowadzono remont i odrestaurowano pałac, aż po 7 latach Kissling wraz z rodziną mógł się w nim osiedlić. Ponadto w tych latach dobudowano neobarokowe skrzydło pałacowe, zwane dzisiaj “Nowym Zamkiem”.

Właściciel wrocławskiej firmy zmarł w 1922 roku, a jego dobra przejął syn – Conrad Kissling. Ze względów finansowych musiał sprzedać Bagno wraz z posiadłością. Rezydencja trafiła w ręce Śląskiego Towarzystwa Kredytowo-Ziemskiego, lecz już w 1930 roku przejęło ją Zgromadzenie Salwatorianów.

Klasztor Salwatorianów i Seminarium Duchowne

Już do 1940 roku, zakonnicy urządzili studium filozoficzno-teologiczne, natomiast na czas II wojny światowej byli zmuszeni opuścić to miejsce. W trakcie konfliktu obiekt stał się obozem dla wysiedleńców, volksdeutschów z Jugosławii, Łodzi oraz Warszawy. Po zakończeniu wojny, pałac przejęli salwatorianie prowincji polskiej.

Od 1953 roku obiekt pełni funkcję Seminarium Duchownego salwatorianów oraz ich klasztoru. W skład zespołu pałacowego wchodzi także Nowy Zamek, garaż, stóżówka, brama, altanka, dom ogrodnika oraz piękny, 5 hektarowy zabytkowy park.